O vindeiro 9 de agosto, a pequena aldea de Torés, no concello das Nogais, volverá transformarse nun escenario de historia viva coa celebración da segunda edición do evento Torés Escapado, unha recreación histórica que mestura memoria, arte e participación veciñal.
Organizado polo Grupo de Figuración Histórica Torre de Torés, unha asociación de veciños e amigos que traballa sen ánimo de lucro, este proxecto busca poñer en valor o territorio a través da recuperación da memoria histórica local, convertendo as rúas, a praza, a igrexa ou mesmo a casa do cura nun gran escenario ao aire libre.
A loita, o mercado e a guerrilla
A representación deste ano recrea feitos inspirados na represión franquista e na acción da guerrilla antifranquista galega na comarca dos Ancares, «adaptando os episodios históricos ao espazo local de Torés», explica Hugo, impulsor desta iniciativa.
A xornada sitúase no 9 de agosto de 1945. A guerrilla —representada por personaxes como Manuel Zapico ou Guillermo Moral— infiltrarase no mercado e axustizará ao xefe de zona “Firme Pérez”, representando un episodio de xustiza popular.
Durante a acción, haberá tamén un discurso simbólico do comandante Antonio, que será confrontado polo alcalde e o cura local. Pola tarde, continuará a representación co enfrontamento e captura dun grupo de guerrilleiros nunha estrada da Fonsagrada, tras un falso enlace. A acción rematará coa súa liberación e o fusilamento simbólico dun sarxento da Garda Civil, todo nun contexto dramatizado e con valor histórico e pedagóxico.
Un evento colectivo, sen escenografía… porque o escenario é real
Máis de 200 persoas participarán na xornada, que inclúe tamén caracterizacións ambientadas nos anos 40, un mercado de libros e artesanía, comida popular e verbena nocturna, «para sacar os nervios do día», explica entre risas Hugo. Os organizadores insisten en que isto non é unha obra ao uso: é unha experiencia de participación colectiva que convida a vivir, sentir e facer historia.
A implicación veciñal é total, e iso fai que Torés Escapado sexa moito máis que unha recreación. É unha maneira de conservar a memoria, dinamizar o territorio e reforzar o orgullo de aldea, nun contexto de ruralidade viva e comprometida coa súa historia.